Σύνθεση από δύο νουβέλες και πέντε διηγήματα για ένα ταξίδι αυτογνωσίας και γνώσης, βαθύτερης γνωριμίας με ανέπαφες έννοιες όπως ο έρωτας και η φιλία, η νεότητα και η φθορά που φέρνει ο χρόνος, η ζωή και ο θάνατος, η ομορφιά, η τέχνη, η αναζήτηση της αλήθειας και, πολύ συχνά, η διάψευσή της. Ένα οδοιπορικό με γέφυρα ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα την ανέμελη μνήμη της παιδικής ηλικίας, που άλλοτε επανέρχεται με περιπαικτικό χιούμορ και αφοπλιστική ειλικρίνεια στο αμείλικτο σήμερα. Μια ατμόσφαιρα που συναντάς στο φιλμικό κόσμο του Αντονιόνι, με τους ήρωες να περιπλανιούνται στη δική τους "Κόκκινη έρημο", από κάποια συνοικία της Αθήνας στην Ινδία και από εκεί στη βρετανική πρωτεύουσα, αλλά χωρίς το "Επάγγελμα Ρεπόρτερ". Ο τίτλος του βιβλίου, εμπνευσμένος από τους πίνακες του Μοντριάν, απλά και χωρίς προσχηματικές προθέσεις συνοψίζει με τους συμβολισμούς του τον κόσμο για τον οποίο η συγγραφέας θέλει να μιλήσει. Και πίσω από όλα αυτά, στο βάθος, ακούγεται ο απόηχος μιας ανοιχτής αρτηρίας απ` όπου αναβλύζει διαρκώς ένας γήινος ρεαλισμός.