[...] Οι στίχοι του βιβλίου, γεννήθηκαν σαν μια ψυχική αντίδραση σε έναν σταθερά επερχόμενο ξεπεσμό συναλλαγών. Ίσως να έχω λάθος, και η δική μου οπτική γωνία να μην είναι η ορθή.
Πάντως, και σε καμιά περίπτωση, οι στίχοι δεν πρέπει να εκληφθούν σαν έκφραση μιας στείρας και απαράδεκτης πατριδολατρίας. Ίσως, ορθότερα, σαν μια παράκαιρη νοσταλγία, αλλά και ένα λανθάνοντα φόβο, για τη σταδιακή απαξίωση της ιδέας μέσα στον Μύθο, αλλά και του χώρου μέσα στον οποίο υπάρχουμε, και που τόσο απερίσκεπτα τώρρα καταστρέφουμε!

(από τον πρόλογο του βιβλίου)