Στο μυθιστόρημα του Πουτίκ «Ο Άνθρωπος με το ξυράφι» διαφαίνονται καθαρά κάποιες φοκνερικές απηχήσεις. Έχοντας ως κέντρο δράσης μια μικρή κωμόπολη της Τσεχοσλοβακίας και εξιστορώντας τη ζωή του κουρέα της, ο συγγραφέας πετυχαίνει να δημιουργήσει μια τραγική κωμωδία όλο ποιητικότητα, ζωντάνια και πλούσιο συναισθηματισμό. Ο μικρόκοσμος του ανθρώπου με το ξυράφι εμπεριέχει ολόκληρο τον κόσμο μας που απέραντα χαοτικός, λογικός και παράλογος, θλιβερός και άσκοπος, παλινδρομεί αδιάκοπα χωρίς τέλος και χωρίς συνέπεια. Πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο βιβλίο, ένα από τα σπάνια έργα που δεν σχετίζονται με την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα και βασίζεται αποκλειστικά σε μια βαθιά γνώση της ζωής, εκτεινόμενο σε διαστάσεις που ξεπερνούν την όποια ατομική διάσταση.

[Απόσπασμα από το κείμενο στο οπισθόφυλλο της έκδοσης]